Ahmet Kaya - Bir veda havası
Veda...
Kimseyle vedalaşmadım bugüne kadar.
Annem...
Bir sonbahar sabahı daha yeni başladığım ilkokula beni göndermek üzere uyanındırırken, başını son kez benim yastığıma koydu...
Annem henüz beş buçuk yaşındaki tekne kazıntısı olan beni yüzüstü bırakıp, veda etmeden gitmişti...
Babam...
Uzun bir aradan sonra bir akşam telefonla konuştuğumda, hiç de ertesi sabah beni geride bırakıp gideceğinin sinyalini vermemişti. Üç gün yattığı hastanede sadece bir kez yüzünü görebildim ve ayrılık aklımdan bile geçmemişti...
Kedim...
Simsiyah boynun altında bir misket büyüklüğündeki beyaz noktasıyla evdeki en büyük eğlencem kedim de, köpekleri itlaf eden belediye ekiplerince katledildiği için vedalaşmamıştı benimle...
Sevgililerim...
Sessiz ve habersiz bitti tüm sevdalarım. İp hep alışa geldiği gibi inceldiği yerden koptu...
Kavgasız, gürültüsüz...
Veda konuşmaları hiç yapmadan...
Giderek kısalan mektuplar, azalan görüşmeler, uzun uzadıya konuşmaların yerini alan ben seni ararımlar...
Bunlar zaten görünen köyün kılavuzu gibi sonun başlangıcı olurdu...
Sonrası...
Acı, ızdırap...
Tanımsız duygular...
Vücudumun her hücresi cam kırıklarından sonra tuzda yürütülmüş gibi acı çekerdi
Baktığım her yerde onları gördüğümü, onların hayalleriyle yaşadığımı, gecelerin benim için kurtulamaz bir kıskaca dönüştüğünü kimse anlamazdı...
Şimdi...
Ben...
Gitmeden herkesle vedalaşmak isterim.
Ama önce sonun başlangıcı belirtileri bir görelim.
Azalan feedler, kısa yorumlar, az görüşmeler...
Sonrasında belki de tümüyle VEDA...
Ankara, 7 Eylül 2010 / 15.27
6 yorum:
Harika farklı bir yazı..Yüreğinize sağlık..
Ve Bir Not: Gitmeleriniz hayır getirecekse kendiniz içinse gidin..Kişiler olayla içinse gitmeye değmiyor..Saygılar
Güzel bir yazı olmuş Turan .) Evet maalesef herşey azalıyor.. O kadar çok umut etmemize rağmen çoğalan umutların orantısında bazı şeylerde aynı oranda azalma var! akıl umut ediyor ama başka yerlerde eksilmeler peydahlanıyor.. ve bundansonra da o eksilen yerlerimizin pisikolojisiyle düşünmeye-umut etmeye çalışıyoruz... Hani 'ben..' demişin ya orada bile bir çöküntü bir iştahsızlık var(!).. belki aynanın pusluğundandır. eğer pusluysa ayna bir zahmet siliver de daha net göreyim .)) hayat zor Turan çok zor.. Anlaması, anlatması, yaşaması ve yaşattırması.. velhasılı çok zor!! ister istemez bu anlamını hep iyiliğe-aşka indirgediğimiz bu hayatı anlamak yine de zor... AŞK üşendirirmiş adamı be Turan!.. selametle.
Yazdıkların güzel sonu hiç uymamış. Bayramda stuckla buluşmanıza gelemezsem bile mutlaka gelip seni göreceğim. Belki senden nedenlerini öğrenirim veya dönmeye ikna ederim :D
yazı güzel ama sonuç ve amaç ; ııh.. kısa bir depresyon dönemindesin sanırım.) geçer, geçecektir, daha öncekiler gibi...
Yazı güzel ama sonuç; ııhh. geçici bir depresyonda mısın yoksa? Bu da geçer, daha öncekiler gib....
Yorum Gönder